ความรู้สึกที่มาเยือนซ้ำๆ

จากวันนั้นถึงวันนี้ หนึ่งปีกับแปดเดือนกว่าๆ ที่พ่อจากลูกไป ...
ช่วงเดือนแรกลูกรับไม่ได้ที่ต้องสูญเสียคนที่รักมากที่สุดในชีวิตไป

เดือนถัดมารับไม่ได้มากขึ้นที่
เรียนมาตั้งเยอะ สอนคนมาตั้งมากมายแต่ช่วยอะไรพ่อไม่ได้เลย
......จะเป็นครูพยาบาลต่อไปอีกทำไม

..................ยิ่งนาน..............

คิดว่าความรู้สึกต่างๆ จะจางลง

แต่...ไม่ใช่เลย

ความรู้สึกตอนนี้ มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก คิดอะไรไม่ออก มึน
ความหวัง ความสดใส ความสุขหายไป

ว่างเมื่อไหร่ก็คิดถึงพ่อ และหนักขึ้นถึงแม้ไม่ว่างก็คิดถึงพ่อ
ยิ่งตอนนี้เริ่มคิดถึงแม่ขึ้นมาอีกกลัวแม่จะจากไป

................นี่แหละ............

ผลจากความรัก ความผูกพัน
ยิ่งรักมากเวลาจากกันมันทุกข์ ทุกข์จนอธิบายไม่ถูก

เมื่อก่อนใครบอกว่าทุกข์ก็มองไม่ออก ไม่เข้าใจ คิดว่าอะไรจะปานนั้น
จนมารู้ มาเจอ มาสัมผัสด้วยตัวเอง............................

สัมผัสทุกข์แล้ว สักวันคงได้สัมผัสความสุข ความสดใส อีกครั้ง